مریم سلیمان
دو ہزار دھ ءِ بندات ءَ برزی سندھ ءَ یک جُوانیں زالے خدیجہ نامیں کُشگ بُوت - آئی ءِ جند ءِ پت ءِ بِرات ءَ کُشت گیرت ءِ نام ءَ- آئی ءَ ہمے بھتام جنگ بُوتگ وتی ھاندان ءِ نام ئِے بنّام کُتگ ءُ آئیے کُشگ ہمے نام ءَ رکینیّت- اے پئیمی ہزاراں کِسّه بنت ءُ کم ای سرءَ گپ کنگ بیت، کزا یکّے رکّیت پاکستان ءِ تہ ءَ اے وڑیں نوبتاں
ھالدہ ءِ"منءَ گیرت بہ بیت"وتی ناکو زتک ءِ کوش ءَ گوں بندات ئِے نہ کنت وتی جُوانی ءَ کُشگ بوتگ بلکیں وتی کسانی یات ءُ سندھ ءِ ہما میتگ ءَ گوازینتگیں ساھتانی کسّہ ءَ کاریت ءُ چوں آئی ءِ مات ءُ -پت جہد کن انت کہ وتی ھشتیں چُکّاں کراچی ءِ گٹر ءِ تہا کار اَنت ھاس کہ آ وانگجاہ ءَ بہ رونت-
یک چیزے اے کتاب ءِ ھشتیں درونتانی تہا اِش انت کہ پاکستان ءِ دمگی زال وتی زند ءَ چوں گوازینگ ءَ آں ءُ آیانی زند چوں گوں لجّ ءُ ھیا ءَ بندوک انت-
ہما چاگرد کہ اود ءَ زالے ءَ تہنا یکشرّیں ماتے، جنینے ءُ زھگےبئیگ ءِ انت اگاں زالے اے رپکاں چہ در اتک ءُ زند ءِ پیسلہاں وت بہ کنت ءُ چاگردی راھبندانی منّوگری ءَ مہ کنت گڈ ءَ آ چاگرد ءِ لجّ ءِ واستہ-یک تاوانے لیکگ بیت-
پاکستان ءِ تہا زالبولانی کساس ودّان انت اے دمگی زالانی ہچ ھساب ءَ اسلیں دروشم ءَ دیم ءَ نیاریت- دمگی زال کارانی بھر انت ءُ آ کوچگاں کار کن انت بلئِے اے چیز آیانی زند ءِ تہا ہچ شرّی آؤرت نہ کنت
ھالدہ ہمے زالانی بابت ءَ گپ کنت آیان ءَ پاکستان ءِ رسانک، رسانکی مراگش، وانگ، سیات ءُ معاشی کارانی تہا ہچ وڑیں جھگیری نیست-
آ کتاب ءِ تہا گوَشیت کہ نیزگاری چوں یک تبکہ ءَ بُرز ءُ ہمیشی ءَ مھکم کنت۔ یک جاہے گوَشیت چوں آئی ءِ مات ءَ ہمے تُرس دلءَ وتی جنّکانی ردوم ءِ وھ دءَ"جنک رھمت انت بلئِے گرانیں سوگات انت پہ وشی ءِ ساھتاں ہرکس آواں چہ چنڈے لوٹیت مُدام "
انچوکہ آئی مات ءُ پت ءَ آیان ءَ وانینگ لوٹ اتگ ہمے پئیم ءَ آیانی زوت آروس ءِ ھم گم پِر بُوتگ بلئِے ھالدہ جنین ءِ زر ءُ مالی آزاتی ءَ اولی شئِے لیکیت ہمے پیم ءَ آئی ءَ کار کُتگ ءُ دومی آیانی واستہ راہ پچ کُتگ مروچی نہ تہنا آ کاروبار کنگ ءَ انت بلکیں وتی لوگ واجہ ءِ گوما امریکہ ءَ کیفے ھم پچّی کتگ-
وتی سرجمیں کتاب ءِ تہا آ دو چیز ءِ سر ءَ گپ کنت اولی آیان ءَ بوانین ءُدومی مالی ھوالہ ءَ آزات بہ کن ءُ کس ءَ مئیل وتی رژن ءَ بہ بارت ءُ وتی جہد ءَ کم بئیگ ءَ مئیل ۔
وھد ءِ آ وتی تجربتانی بابت ءَ نبشتہ کنت آئی ءَ سما کپیت کہ آ چونیں جاورانی گوما دیمپان بُوتگ چوں نا امیتی، درد، بیوسی ءِ دیستگ پرچیا کہ آئی ءِ گورا تاگت، زر ءُ کمک نہ بُوتگ چو ایندگہ مردمانی پئیم ءَ کہ آئی دیستگ انت پاکستان ءَ ماں کانفرنسانی تہا کہ آ سکیںّ شرّیں پژدرے دارنت- چیزے کہ بُوتگ گڈا آئی ءِ وانگ، لیکہ، کہول ءِ کمک ءُ بدلی ءِ لیکہ بُوتگ انت-
دمگی زالانی سر ءَ کار ءِ وھد ءَ آ دنیا ءِ تہا بازیں تاگتوریں زالاں گوں ہمدیوان بُوتگ انچوکہ آ ما درست آسیا جنوبی ءَ گندگ ءَ ایں سرجم ءَ رد اِنت-
وھدے اولی رند ءَ من ھالدہ ءِ کارانی سر ءَ ونت گڈا آ یونیسکو ءِ دوہزار یازدہ ءِ شنگ بُوتگیں تاک ات "یوتھ ڈرائیونگ چینچ" ءِ تہا مان ات ءُ دوہزار چاردہ ءَ من آئی ءِ کار دیست انت-من کم کم ءَ آئی ءِ کارانی وانگ ءِ نیمگ ءَ شت انت۔من انگت نہ زاناں آیا اے گیرت ءِ سر ءِ کوش اَت کہ آئی ءَ بدلی لوٹ ات یا آئی ءِ ناکو زتک ءِ کوش اَت کہ آ دمگی زالان ءَ اے موہ دئیگ ءَ انت کہ دیم ءَ بِیا اَنت بہ زاننت ءُ بہ کمائیں انت مرچی من آئی ءَ ایکٹیوسٹے ءَ گیش چاگردی انٹرپنیورے گنداں-
سالاں ساری وھدے من وھدے آئی ءِ کارانی سر ءَ دلگوش گور دات من آ ءُ آئی ءِ زندگی ءِ پیچ ءُ تاباں سیادی دات کُت بہ کن آں کہ آ دیمپان اِش بُوتگ۔
آئی ءِ کتاب مھکمیں ءُ بہادریں زالے ءِ کسّہ انت کہ ہچ بر دمئِے نہ بُرتگ اے کتاب ءِ مستریں ہیال ہمیش انت کہ دیم ءَ بہ کنز بلّے کہ راہ تھار انت بلئِے گڈسر ءَ رژنائی انت-
