ترینوک : کریم بلوچ
هست ات پیره مرد و پیره زالے . آهاں سئے جنین چُک هست ات .
یگبرے پیره مرد هنبار ءَ شت تاں دان بیاریت . .دانانی تورگے ءَ مان کت و لوگ ءَ بُرت . تورگ ءَ ٹنگے پِر ات ، چه ٹنگ ءَ داناں چیزے راه ءَ رتک انت .
پیره مرد شت تاں رتکگیں داناں به چنت و نزآریت .چتی و چتی و چه دانانی چتن ءَ دلسیاه بوت و گوئشتی : _ اُه ، اگں روچ منا گرم بکتیں ، اگں ماه پر من وتی ماهکان درنزتیں ، اگں جنجشکک منا منی دانانی چنگ ءَ مدت بکتیں ، من روچ ءَ وتی مستریں جنک ( دُهت ) ءَ دات ، ماه ءَ وتی میانی و دومی دهت ءَ دات و کسترین ءَ هم جنجشکک ءَ دات . ۔
گڑاں روچ هم ، کماشیں پیره مرد ءَ گرم کت ، ماه هم وتی رُژن ءَ پر آنیا تالان کت ، و جنجشکک هم آئی ءِ رتکگیں داناں دُرو چِت و یکجاه کت انت .
پیره مرد که لوگ ءَ آتک ، وتی مَستریں جنکی گوئشت : _ وتی شَؤکیں گداں گوئرا کن و یژدر ءَ در کپ . آئی هم وتی شَؤکیں گداں گوئرا کت انت و پیژدر ءَ درکپت . گڑاں روچ آئیا گوں وت زرت و بُرت
نیامی دُهتی هم گوئشت که وتی جوانیں و شَؤکیں گداں گوئرا بکنت و پیژدر ءَ در کپیت . آئی هم گد گوئرا کت انت و پیژدر ءَ در کپت . ماه هم آئیا گوں وتا زرت و بُرت .
کسانیں دهت ءَ هم پیره مرد گوئشت : _ وتی جوانیں گداں گوئرا بکن و پیژدر ءَ درکپ .آئی هم گد گوئرا کت انت و چه لوگ درکپت . جنجشکک هم آئیا زرت و گوں وت بُرت .
پیره مرد و پیره زال تهنا بوت انت . پیره مرد آهر ءَ زهیریگ بوت و گوئشتی : _ من په وتی جنکانی گندک ءَ نین رواں !
اول شت دلدوستیں روچ ءِ نیمگ ءَ . روچلُک آئیا دیست و گوئشتی : _ منی اباجان ! من په تئی مهمانی ءَ چئے تیار بکناں ؟
_ هئو ، اگں شما را به بوتیں من سیسرکے ءَ وارت !
روچ وتی لوگی ءَ گوئشت : _ پر منی ابا جان ءَ ،سیسرکے به پچ !
لوگی هما دمان ءَ آرت ءَ ترکرت و سُرشت ، روچ هم جهل ڈگار ءِ آتک و آئی ءِ لوگی وتی تین ءَ پر کرت و سیسرکی پتک انت و پیره مرد تاں دل ءِ سیر ءَ وارت و سیر بوت .
پیره مرد لوگ ءَ که آتک ، وتی پیره زالی گوئشت تاں پر آئیا سیسرک به پچیت . پیره زال آرتاں تر کرت و سُرشت تاں همیر بوت انت . لوٹتی آچش ءَ روک بکنت و تین ءَ پِر بکنت . پیره مرد ڈگار ءِ سرا نشت و گوئشتی تین ءَ منی کوٹیں سرگ ءَ ایر بکن و سیسرکاں به پَچ .
_ تئی سرگ ءِ سرا ، بلے سیسرک ، نه پچ انت . _ پیره زال گوئشت .
پیره مرد گوئشت : _ منی گون ءَ جنجال مه کن ، سیسرک ءَ پَچنت !
پیره زال هم ، تین ءَ و سیسرکان ءَ پیرمرد ءِ کوٹیں سرگ ءَ ایر کت انت و تاں دیگر( بیگاه ) ءِ تهاری ءَ وداری کت ، بلے سیسرک نه پتک انت ؛ بلکیں ترپش بوت انت .
دومی روچ ءَ پیره مرد وتی دومی جنک ءِ گِندُک ءَ شت . ماه چه پیره مرد ءِ گندک ءَ سک وش بوت و گوئشتی : _ ابا جان ! تئی مهمانی ءَ من چے تیار بکناں گهتر انت ؟
پیره مرد پسو دات : _ من چیزے نه لوٹاں ، بلے اگں رهگوئزی من گرمیں جانشودے ءَ جانے به ششتیں جوان ات .
ماه په پیره مرد ءَ جانشود ءَ گرم کرت . پیره مرد گوئشت : _ جانشود تهار انت پر چا ؟
ماه پسو دات : _ پرواه مه کن ، تو مان به بئے ، روشن بیت !
پیره مرد جانشود ءَ مان بیت ، ماه هم وتی لنکک ءَ تنگے ءَ مان کت ، و چه ماه ءِ لنکک ءَ ، جانشود روک و روشن بوت . پیره مرد جوان جان ءَ ششت و پدا لوگ ءَ شَت . وهدے که تهار بوت ، پیره زال شُت تاں جانشود ءَ گرم بکنت و گرمی کرت . پیره مرد آئیا راه دات تاں جان به شودیت ، و پیره زال گوئشت : _ من چون اوداں جان به شوداں ؟ اوداں که تهار انت !
_ به رو ، تو برو ، اوداں رُژنای ءَ بیت ! پیره زال جانشود ءَ شت و پیره مرد دیست ات که چون ماه ، وتی جانشود ءَ رژنا کتگ ات ، آئی هم وتی جانشود ءِ دیوال ءَ ٹنگے کت و تنگ ءَ وتی لنککی مان کت !
بلے جانشود ءِ تها ، چه آئی ءِ لنکک رُژناتر نه بیت . پیره زال دیست که دگه راهے نیست ، شت و چراگی یارت و روک کرت و جانی ششت .
سئیمی روچ ءَ ، پیره مرد ، وتی سئیمی جنک ءِ لوگ ءَ شت . جنجشکک ءِ گوئرا . _ تئی مهمانی ءَ چئے تیار بکناں بارین گهتر انت ؟ _ جنجشکک سوج کت .
_ تئی منتوار ! من هچ چیز ءَ نه لوٹاں ._ پیره مرد گوئشت. _ نون گڑاں به رئیں یک کمے آرام کنیں .
جنجشکک پر آئیا پدانک ( پدکانک ) ءَ ایر کرت تاں پیره مرد کدوگیں وابجاه ءَ سرکپیت و وابجاه ءَ گوں وتی بالاں پر آئیا ساهگ کت و شپ هم روچ بوت.
وهدے که لوگ ءَ آتک ، وداریگ بوت که بیگاه ( عصر ) به بیت و گوئشتی : _ بیا که مرچی کدوگ ءِ تها ، گوں مُرگاں واب کنیں !
هوش کن ! تو چے گوئشگ ئے ! چه اوداں جهل ءَ کپیں !…
مُرگانی کُڈل ءَ سرکپت انت .
مرگانی کدوگاں نشت انت و نشت انت تاں واب کپت انت
هنچو که واب کپت انت ، دوئیناں گََڈوز و جهل کپت انت ءُ مرت اَنت.
