بلوچی رجانک: نبیل ارمان
چک کُلیّں دگنیاءِکند انت لئیبءُگوازی کن انت ءُ وتی کشءُگورئے مردماں شاتکام کن انت ہمے وڑءَ بلوچستانءِگونڈو انت ۔آ پدمنتگیں بلوچستانءِچاگردءِمیراث انت،ءُ وتی وشّیءَماں لنگڑیں ءُ سکّیانی تہا گندگ آوانی زندگیءَکم شات دنت ھؤ کہ اے کسانیں مدّتےءِواستہ انت
بلوچستان جیڑہءُدو رنگءِءِزمین انت،زیبائی ءُ بدرنگی ءَ چہ چکار اِنت۔ہما زمین کہ کرناں چہ زیبائی ءِتہا ساہ زورگءَانت ءُ ہمے چیز بے وتیءَوتی کتگ,ءُ اے درستیں زیبائی ہمے بناّمیں ساھگءِچیرءَاَنت۔ہمے دو دیمیءَبلوچ زھگانی دگنیا ءِسرءَ سان دور داتگ ءُ آوانی بچکندگ ہمے ساھگءَگار کتگ انت
ہما کسانیں چُک کہ آوانءَانگت اے چیزءِپھم نیست کہ کجام آوانی ءُ کجام آوانی نہ اِنت۔وھدے آ گوں زرّءَدیم پہ دیم بنت،ءُ وھدے آ واگُوءِ دستاں کاینت گڈءَ آ بنیاتی زلورتانی مارشتءَزاننت چشکہ آپ انت۔آ وتی پتانی ھید ریچیءِکٹّءَزاننت،ءُ کدی آوانی پت زالمءِدستاں جنئگ بوتگ۔آوانی مجگءِتوکءِوانگجاہ ہما چنبئ(کڈّک) انت کہ ہچ آسراتی مان ئِے نیست
ایرانءِتہا گیشتر بلوچ زھگ پد منتگ انت،ءُ یکّے آوانءَاگاں دگنیاءِچمّاں بچار ئے گڈءَوانگءِآسراتیانی نہ بوگ انت۔بازیں ھنداں لہتیں زھگ ہمے کڈّکءَچہ ام زبہر انت کہ آواں چہ گرمءَرکیّنت نہ کنت،زھگانءَپنجہ ڈگریءِگرم سگّگی اِنت ءُ بازیں سالانی واریءَپد آ چہ وانگجاہءَتچ اَنت۔وانگجاھاں نہ وانگءِمستریں سوب ءُ دیمءَنہ وانگ مزنیں پند انت چہ وتی لوگءَروگءُ دومی زرّءِنہ بوگ انت۔وتی کسانی ءَ چہ اے زھگ ہمے چاگردءِتہا رُد انت ءُمزن بنت
بلوچستانءَ بازیں گونڈو ہمے واستہ وانگجاہءَنہ رونت یکّے پجّار کارڈءِنہ بوگ انت یا کہ چہ وانگی موہءَزبہرءُدومی آسراتیانی نہ بوگءِسوب انت۔ہزاراں گونڈو ءُ رستگیں زھگ چہ وانگجاہ ءَ زرّءُنیستیءَدر کاینت۔ءُ زھگانی مزدوری روچ پہ روچ ودّان انت ءُ کسانی ءَ آروس دیگ بوگءَانتءُ اے درست ایشاں چہ کسانیءَزبہر کنگءَانت ۔آ بے کسانیءِوشیّاں رُد اَنت،ءُ ہمے کسانیءِنہ بوھگءِدرد داں ابد
