نبشتانک: مریم سلیمان
دوستیں سنگتےءِ سوبءَ من اینی فرینکءِ رودپترءَ گوں پجاّروک بوتاں اے منی اولی لبزانکی تجربت اَت منءَ اے دوست بُوت چہ اینی ءِ سادہءُ لبزانکی سلہیںءُ ساچشتی درشاندات ءَ منءَ وتی کُت من اے وتی نزّیکیں مردم سنگت ءُ نودربرانءَ دات چمودءَ اینی پہ من یک دوستی ءِ جوڑ بُوت من نہ زاناں آ منءَ چیا دُوست بِیت بُوت کنت آئی ءِ رودپتر من اولی نکان بُوتگ کہ من آئیءَ را سانمَنْد دیستگ ءُ کسانیں یاگی ئیں جنکے یا اے ھم بُوت کنت کہ ایردستیں سسٹیمیٹک ءِ زُلم ءِ آماچ بُوتگ من نہ زاناں ءُ اے ہژدری ھم نہ انت ھما چیز نانا داریت آ ایش انت کہ آ یات دارگ بیت پہ ھما چیزءَ کہ آئیءَ دگنیاءِ تہءَ وتی کسانیں بھرے مان کُتگ.
برانز: آیا ما پولکار ءُ نبشتہ کارانی یاد داشتءِ اٹکلءَ جت کنیں ؟
ما اے دیست کنیں کہ آوانی نکانءُ کتاب چنچو واناک انت،رجانک بُوتگ انت،ایراد ءِ دیمپان بُوتگ ءُ آوانی کار ءُ زندگی گیش اِلم ءُ زانت ودی کنگءَ اِنت ہمیشانی تہءَ لہتیں استانءِ،لبزانیءُ اکیڈمک ادراگانی ءُ فردانی گوں لبزانکءُ زانتءَ مھر ءِ ملکیت جوڑ اِنت ہما دابءَ کہ اے نبشتہ کاراں ھما جاگہ یا لبزانکار نشتگ انت یکّیں یاتےءَ پھریز اتگ انت،لبزانکی ترّءُ گردءِ مکام یا راجدپتر ءُ زندنامگ. میوزیم مئے وڑیناں نبشتہ کارانی زندءِ جلشکے پیشدارگءَ اَنت ءُ آوانی کار ءِ ڈول ءُ ہما وھدءَ کہ آوانی زندگی کُتگ.
گْوَستگیں سالءَ من دیست اینی ءِ نندجاہ نوں ایمسٹرڈم ءَ یک راجدپتری میوزیمے جوڑ انت اے ھما جاگہ انت اودءَ آ گوں کٹمءَ چیر بُوتگ دومی مزن جھانی جنگءَ دانکہ چہ ہٹلرءِ زوراکیں استانءَ وتءَرکیّنت بہ کن اَنت.
اے بُوت کنت سکّیں دگے وڑیں سْیادی یے بہ بیت کہ من جوڑئِے کنگءَ آں مرچی چاگردی رسانکدرءَ من ویرانگیں لوگےءِ اکس دیست اَنت۔ھِشت کپتگ انت ،دریگءُ دروازگ گار اَنت ،چار نیمگءِ دیوال کپتگ اَنت،نئیکہ پرشے ءُ نئیکہ چتےّ پشت کپتگ ۔بُرزءَ نبشتگ اَت اے ھما جاہ انت کہ سید ظہور شاہ ہاشمی جھمنند بُوتگءُ وتی گیشتری بھر بلوچی لبزانکءَ را دات۔
ھمایانی واستہ کہ سید ظہور شاہ ہاشمیءَ نہ زاننت سید اولی مردم انت کہ بلوچی ءِ اولی گدار،بلوچی نمدیانی امبار،اولی بلوچی لبز بلد ءِ اولی بلوچی نبشتھی درشانداب ءُ سْیاھگ ءِ سرءَ کارئِے کُتگ ءُ ھنے ھسابءَاے کار دیمءَ روَنت نوزدہ سدءُ پنجاہءُ ہپتاد ءِ دھکءَ بیدءھکومتی کمکءُ ادارگاں اے کارئِے کُتگ اَنت اے مرد پہ وتی زبان ءِ مھرءَ زندگ بُوتگ ءُ جھدئِے کُتگ کہ بلوچی ءَ شہمیں رنگے. بہ دَنت ۔انچو کہ ڈاکٹر بدل خان گوْشیت: "آئیءَ بلوچیءَ را ہمینچو داتگ شیکسپیئرءَ بلوچیءُ دانتےءَ اطالوی زبانءَ را داتگ بلکیں انگت آئی ءِ پجّار چہ استان ءُ آئیءِ ھکمراناں نہ بُوتگ."
مروچی سیدءِ نودءُ چارمی بوتن روچ اِنت ءُ آئیءِ لوگ ماں گْوادرءَ انت اے انچو پیشداریت کہ ما بنکی مردمیں ءُ چوں ھکومت چوں اَچ ما شموشکار انت ءُ ہچ وڑیں گامگیجے زُورگءَ نہ اِنت کہ اے راجدپتر جاگہ پھریزگ بنت ءُ مئے میراس،ربیدگ،راجدپترءُ زبان ءِ تہءَ گیشی بئیت.
سید گوں وتی کمکءَ ہمینچو داتگ کہ نوزدہ سدءُ پنجاہءَ پیش اینچو نبشتہ نہ بُوتگ ءُ ہمے وھدءَ اینی ھم زندگ بُوتگ بلئے دگنیاءِ دو جتائیں ھندءُ دمگاں. اے ھم شرّ انت کہ اینی ادءَ زندگ نہ بُوتگ ءُ نہ مُرتگ بُوت کنت آئی ءِ رودپتر دگنیاءِ تہءَ اینکدر واناک نہ بُوتگ ءُ بُوت کنت آئیءِ لوگ ویران بُوتگ ءُ ہمائیءِ کسّہءَ گوں گار بُوتگ.
